Bloedbad van Kfar Etzion
Het Bloedbad van Kfar Etzion vond plaats op 13 mei 1948, één dag voor de onafhankelijkheidsverklaring van Israël in de Joodse kibboets Kfar Etzion tussen Jeruzalem en Hebron. Bij de aanval door leden van het Arabisch Legioen werden meer dan 100 Joden vermoord.
Het verdelingsplan van de Verenigde Naties plaatste Kfar Etzion in het aan de Arabieren toegewezen gedeelte van het mandaatgebied Palestina. Kort na de aanname van het verdelingsplan braken rond de kibboets onlusten uit. In januari 1948 werden een groot deel van de vrouwen en kinderen van Kfar Etzion geëvacueerd. Een konvooi van de Hagana die medische voorraden naar de kibboets trachtte te brengen werd op 16 januari aangevallen en 35 Haganaleden werden vermoord.[1] Hun naakte en verminkte lichamen werden een dag later door een Britse patrouille gevonden.[2]
Op 12 mei 1948 begon het Arabisch Legioen de aanval op Kfar Etzion. De bewoners van de kibboets vroegen om evacuatie maar dat werd niet gerealiseerd. Nadat de Arabieren hun aanval voortzetten legde de verdedigers van Kfar Etzion op 13 mei hun wapens neer en gaven zich over omdat hun positie onhoudbaar was geworden. Een deel van de verdedigers werd vermoord doordat een Arabische strijder op de groep Joden met machinegeweren begon te schieten. Andere verdedigers werden elders vermoord.[3] Volgens verklaringen van het Arabisch Legioen was het legioen zelf niet betrokken bij de moorden.[4]
Sommige Israëlische historici zoals Amy Isserof meldden de moord op overgegeven gevangenen die zich in de kelder van een klooster hadden verscholen waarna er een handgranaat in de kelder werd geworpen. Isserof spreekt van 157 doden.[3] Ook zou een vrouw door twee Legioenleden zijn verkracht waarna een Arabische officier ingreep en de vrouw redde.[5]
De doden van Kfar Etzion konden pas een half jaar later geborgen worden en kregen een militaire begrafenis in Jeruzalem.
Bij de Zesdaagse Oorlog van 1967 kwam Kfar Etzion weer in Israëlische handen.
Bronnen, noten en/of referenties
|