Bijstandsmissie van de Verenigde Naties voor Irak
De Bijstandsmissie van de Verenigde Naties voor Irak, officieel United Nations Assistance Mission in Iraq en afgekort tot "UNAMI", is een politieke missie van de Verenigde Naties die in Irak de overheid helpt en advies geeft. De missie werd kort na de Irakoorlog op verzoek van de Irakese overheid opgericht middels resolutie 1500 van de VN-Veiligheidsraad van 14 augustus 2003.
Aan het hoofd van UNAMI staat de speciale vertegenwoordiger van de VN-secretaris-generaal voor Irak. Hij heeft twee adjudanten onder zich, van wie de een zich bezighoudt met politieke kwesties en mensenrechten, en de ander met hulpverlening en ontwikkeling.
De speciale vertegenwoordiger is sinds 2018 de Nederlandse Jeanine Hennis-Plasschaert. Haar twee adjudanten zijn de Hongaar György Busztin en de Amerikaanse Lise Grande.
Achtergrond
Op 2 augustus 1990 viel Irak zijn zuiderbuur Koeweit binnen en bezette dat land. De Veiligheidsraad veroordeelde de inval nog diezelfde dag middels middels resolutie 660, en later kregen de lidstaten toestemming om Koeweit te bevrijden. Eind februari 1991 was die strijd beslecht en legde Irak zich neer bij alle aangenomen VN-resoluties.
Het land werd vervolgens verplicht om zich te ontwapenen door onder meer al zijn massavernietigingswapens te vernietigen. Daaraan werkte Irak echter met grote tegenzin mee, tot grote woede van de Verenigde Staten, die het land daarom in 2003 opnieuw binnenvielen en het regime van dictator Saddam Hoessein omverwierpen.
Mandaat
Met resolutie 1770 breidde de Veiligheidsraad in 2007 UNAMI's mandaat aanzienlijk uit.
De missie verleende advies inzake de politieke dialoog tussen de verschillende bevolkingsgroepen in Irak, de organisatie van verkiezingen, de herziening van de grondwet, het opzetten van herintegratieprogramma's voor leden van gewapende groeperingen en de planning van een volksstelling. In die hoedanigheid heeft de missie geholpen bij het opstellen van een nieuwe grondwet in 2005, en het opzetten van een verkiezingscommissie.
Er werd ook samengewerkt met de Irakese overheid aan de verdeling van noodhulp aan de bevolking, de terugkeer van vluchtelingen, de uitvoering van het Internationaal Compact met Irak, de coördinatie van financiële donaties aan het land, projecten ten behoeve van de basisdienstverlening aan de bevolking en economische hervormingen.
Verder promootte men de mensenrechten en hervormingen om de ordehandhaving in Irak te versterken.
Externe link
- (en) (ar) uniraq.org – de VN in Irak