Bell Centennial

	Bell Centennial
	Voorbeeld van Bell Centennial
Stijl	schreefloos
Classificatie	Linearen, neo-groteske
Opdrachtgever(s)	AT&T
Uitgeverij	Mergenthaler Linotype Company
Letterontwerper	Matthew Carter

Bell Centennial is een schreefloos lettertype ontworpen in de periode 1975-1978 door Matthew Carter. De opdrachtgever American Telephone & Telegraph Company (AT&T) wilde een nieuw lettertype voor haar huisstijl, ter ere van haar honderdjarig bestaan, en dat hun huidige telefoonboeklettertype Bell Gothic zou opvolgen. Carter werkte eraan bij Mergenthaler Linotype Company, die het nu nog gelicenseerd uitgeeft voor publiek gebruik.

Ontwerp

De wens van AT&T was een lettertype dat meer karakters per regel kon beslaan zonder afname van leesbaarheid, zodat aanzienlijk minder afkortingen op de tweeregelige vermeldingen nodig waren, en verbeterde leesbaarheid bij kleinere corpsen voor het gebruik in telefoonboeken en zodoende de hoeveelheid papier te reduceren.
Bell Centennial werd ontworpen om aan de beperkingen voor het drukken van telefoonboeken te voldoen: lage kwaliteit door de hoge snelheid van afdrukken op dun, grof papier, en een dubbelzijdige inktverdeling die de leesbaarheid benadeelde door de doorzichtigheid.

Carter ontwierp een lettertype met grotere x-hoogte van de kleine letters, comprimeerde de letterbreedte een beetje, en gaf ze wat grotere ophalen en rondingen om de leesbaarheid te bevorderen. Om op de lage drukkwaliteit door de inktverdeling in te spelen of liever te omzeilen, maakte Carter in de letters dikke plekken (zogenaamde "inktvallen") om zo de inktvloeiïng te helpen in plaats van inktvlekken te veroorzaken. Bij een telefoonboek gedrukt in een klein corps zijn deze inktvallen niet meer zichtbaar, zodat hun doel bereikt is; gelijkmatig opvullen van de letterlijnen. Maar bij grotere corpsen en op gecoat papier is de inktverdeling onvoldoende om de inktvallen te vullen en zijn ze dus wel zichtbaar.

Bell Centennial is een voorbeeld van een zuiver doelgericht ontworpen lettertype, zoals ook voor AT&T de voormalige telefoonboekletter Bell Gothic door Chauncey H. Griffith, voor vliegveld Charles de Gaulle ontworpen Frutiger door Adrian Frutiger, voor de Deutsche Bundespost ontworpen FF Meta Sans door Erik Spiekermann.

Bell Centennial is een van de lettertypes om technische problemen in te perken, zoals ook CRT Gothic (1974), Video (1977), Georgia (1996), en Verdana (1996).

Varianten

Het scala aan zwaartes van Bell Centennial verschilt naar zijn gebruik in de telefoonboeken, en wordt zodoende onderverdeeld in:

Bell Centennial Address is de lichtste letterset (light), voor de adresvermelding
Bell Centennial Caption is wat zwaarder, voor benadrukking in de vermelding
Bell Centennial Name and Number is halfzwaar (demi-bold) voor de hoofdvermeldingsregel (naam en nummer)
Bell Centennial Bold Listing is een vette letter (bold) en werd gebruikt in kapitalen en kleinkapitalen (geen onderkast aanwezig), voor overzichten

Deze naamgeving werd ook gehanteerd na het uitgeven van dit lettertype voor algemeen gebruik door Linotype.

Externe links

Bronnen, noten en/of referenties

Blackwell, Lewis. 20th Century Type. Yale University Press: 2004. ISBN 0-300-10073-6.
Friedl, Friedrich · Ott, Nicolaus · Stein, Bernard. Typography: An Encyclopedic Survey of Type Design and Techniques Throughout History. Black Dog & Leventhal: 1998. ISBN 1-57912-023-7.
Macmillan, Neil. An A–Z of Type Designers. Yale University Press: 2006. ISBN 0-300-11151-7.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.