Baronie Liesveld
De baronie Liesveld was van 1548 tot 1795 een in de Alblasserwaard gelegen bestuurlijke eenheid binnen het graafschap Holland.
Historie
In 1042 bouwden de heren van Liesveld in Gelkenes een slot, dat in 1740 werd afgebroken.
In 1548 verhief keizer Karel V de heerlijkheid Liesveld tot een vrije en onscheidbare baronie ten gunste van Charles van Heemstede en zijn echtgenote Florentia. Gerrit van Harchies, die gehuwd was met een dochter van Jan van Sart van Liesveld verkocht de baronie aan Roeland le Febre. Deze familie verkocht het bezit in 1564 aan hertog Erik II van Brunswijk-Calenberg. Deze hertog hield tijdens de opstand aan de Spaanse zijde en verliet het kasteel in 1572. Kort daarna werd het door de bewoners van Dordrecht, Gouda en Schoonhoven in brand gestoken.
In 1636 werd de baronie aangekocht door Willem Frederik van Nassau-Dietz. Hij had ook erfrechten op de baronie via zijn moeder die uit de familie Brunswijk-Calenberg afkomstig was. Het wapen van de baronie werd opgenomen in het wapen van Nassau-Dietz als zesde veld. De baronie bleef in het bezit van de familie Nassau-Dietz (sinds 1702 Oranje-Nassau genoemd) tot de vlucht van stadhouder Willem V in 1795.
De baronie bestond uit de ambachstheerlijkheden
- Gelkenes met Groot-Ammers
- Ammers-'s-Graveland met Achterland en Peulwijk.
- Ottoland
- Peursum.
de Nederlandse koning Willem-Alexander voert sinds de troonswisseling nog steeds de adellijke titel baron van Liesveld. Zie Titels Nederlandse koninklijke familie.