Barabbas

Barabbas (Aramees: Bar-abbâ, "zoon van de vader") is een persoon uit het Nieuwe Testament, die daar als moordenaar wordt beschreven. Hij was degene die volgens de evangeliën op Pesach werd vrijgelaten in plaats van Jezus. In sommige handschriften van het Evangelie volgens Matteüs wordt verteld dat Barabbas de voornaam Jezus had, overigens een meer voorkomende naam in die tijd.

Misschien was Barabbas een lid van de sicarii, een militante joodse vrijheidsbeweging die de Romeinse overheersers met geweld uit Judea probeerde te verdrijven. Volgens het Evangelie volgens Marcus had Barabbas bij een gewapend treffen een moord gepleegd. De straf die op gewelddadig verzet stond, was de dood door kruisiging. Volgens de evangeliën kreeg het joodse volk (of iedereen die aanwezig was in Jeruzalem) van Pontius Pilatus, de Romeinse heerser over het gebied, de keuze om óf Jezus bijgenaamd Barabbas óf Jezus bijgenaamd Christus vrij te laten. Het gratie verlenen aan een ter dood veroordeelde was een jaarlijks terugkerende gebeurtenis die Pilatus met Pascha had ingesteld. De menigte – ὄχλος, dus niet per definitie "het Joodse volk"[1] –, opgehitst door de hogepriesters, koos massaal voor de vrijlating van Barabbas, waarna Jezus werd gekruisigd.

Alternatieve interpretaties

Sommige historici plaatsen kanttekeningen bij het verhaal zoals dat in de Bijbel staat vermeld. Buiten de vier evangeliën is er geen enkel verhaal bekend van een jaarlijkse vrijlating door de Romeinen van een crimineel op het Pesach-feest. Andere bronnen dan de Bijbel beschrijven Pontius Pilatus als een wreed heerser, die er niet over zou piekeren een verzetsstrijder die geweld had gebruikt gratie te verlenen als gunst aan het joodse volk.

Een theorie is dat het verhaal als een parabel geconstrueerd is door de evangelisten om de lezer bewust te maken van de vraag wie daadwerkelijk de "zoon van de Vader" is: de gewelddadige revolutionair of de vrede prekende Jezus. Een aantal van Jezus' volgelingen uit die tijd hadden verwacht dat Jezus een gewapende revolutie tegen de Romeinse bezetters zou ontketenen.

Een heel andere theorie, onder meer geopperd door Hyam Maccoby, veronderstelt dat Barabbas een aanspreekvorm van Jezus was. God werd in joodse gebeden soms aangesproken als Abba, en Bar-abbâ zou daarom staan voor "Zoon van God". Hyam Maccoby veronderstelt dat een joodse menigte voor het paleis van Pilatus om de vrijlating van Jezus zou hebben geroepen. Antisemitische christenen zouden later het verhaal zo hebben herschreven dat de schuld voor de kruisiging van Jezus meer bij de joden en minder bij de Romeinen zou komen te liggen, door de joden te laten pleiten voor de vrijlating van een moordenaar.

Een laatste theorie (uit het boek Holy Blood - Holy Grail) stelt dat Jezus Barabbas in feite de zoon van Jezus Christus was. Deze theorie hangt samen met de in sommige kringen populaire theorie dat Jezus getrouwd was met Maria Magdalena en dat zij een kind hadden: Jezus Barabbas ofwel Jezus 'de zoon van de vader'. De tegenwoordige traditie dat Jezus Barabbas een misdadiger was, is volgens deze theorie het resultaat van een poging van de vroege christenen in Rome om de zoon van Christus uit de Bijbel te verwijderen door op sommige plaatsen de Bijbelse geschriften te veranderen en een nieuwe interpretatie te geven van de gebeurtenissen die in de Bijbel beschreven worden.

Deze theorieën worden alle ondersteund door de overeenkomst in de namen tussen Jezus Christus en Jezus Barabbas (beiden werden aangesproken als "de zoon van de vader" en beiden hadden dezelfde voornaam).

Receptie

Trivia
  • Barabbas is niet dezelfde persoon als Barnabas, een profeet en helper van Paulus.
Zie de categorie Barabbas van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.