Business Identifier Code
De Business Identifier Code, afgekort BIC, is een code die wordt gebruikt bij grensoverschrijdend betalingsverkeer om een bank te identificeren. Hij staat daarmee in tegenstelling tot het IBAN, dat een individuele bankrekening aangeeft. De BIC is door de Internationale Organisatie voor Standaardisatie gespecificeerd in ISO 9632.[1]
Een andere, al wat oudere aanduiding voor hetzelfde begrip is SWIFT-adres. Deze naam verwijst naar de organisatie waar BIC's worden geregistreerd: SWIFT.
Structuur
De BIC heeft een lengte van acht of elf alfanumerieke tekens met de volgende structuur:
- BBBBCCLLbbb
- of
- BBBBCCLL
Deze letters hebben de volgende betekenis:
| code | staat voor |
|---|---|
| BBBB | Bankcode van vier letterposities, vrij te kiezen door de betreffende instelling zelf |
| CC | Landcode van twee letterposities, volgens ISO 3166-1-norm |
| LL | Plaatscode van twee alfanumerieke tekens |
| bbb | Filiaal- of afdelingsnummer van drie alfanumerieke tekens |
De eerste drie elementen zijn verplicht.
Het filiaal- of afdelingsnummer mag worden weggelaten; in standaardaanduidingen (waarbij verwijzing naar een filiaal of afdeling niet aan de orde is) wordt het vervangen door XXX.
Voorbeelden
Van de onderstaande bankcodes zijn er twee Belgisch (BE), twee Nederlands (NL). Deze twee Nederlandse banken gebruiken geen filiaalnummer, evenmin als de eerstgenoemde Belgische.
- BACBBEBB
- GEBABEBB36A
- INGBNL2A
- ABNANL2A
Code-informatie
Wie een rekening van een buitenlandse leverancier betaalt, zal de benodigde codes doorgaans op de factuur aantreffen. Een BIC is ook op te vragen; zie de externe link hieronder.
Trivia
- In het IBAN is een bankcode opgenomen. Dat is echter niet de BIC. In Nederlandse IBAN's is de bankcode gelijk aan de eerste vier posities van de BIC.
Externe links
| Bronnen, noten en/of referenties |