Atari-computerspelkerkhof
Op het Atari-computerspelkerkhof in Alamogordo te New Mexico werden in 1983 miljoenen onverkochte spelcartridges en spelconsoles begraven. Verondersteld wordt dat er onder andere zo'n 7 miljoen cartridges van het geflopte E.T.-spel en 5 miljoen van het overgeproduceerde Pac-Man-spel voor Atari 2600 werden gedumpt.
.jpg)
.jpg)
Hoewel het verhaal lange tijd werd afgedaan als een broodjeaapverhaal kwam op 26 april 2014 het bericht dat er wel degelijk Atari-cartridges werden begraven.[1][2][3] Deze werden destijds begraven door voormalig Atari-medewerker James Heller, die de opdracht kreeg van het bedrijf om 750.000 cartridges zo snel en goedkoop als mogelijk te lozen.[4] Gedurende de 31 jaar aan speculatie over het al dan niet bestaan van het kerkhof, werd het verhaal een cultureel icoon en herinnering aan de Noord-Amerikaanse videospelrecessie in 1983, het desastreuze fiscale jaar van Atari en faillissement en verkoop van het bedrijf.
Achtergrond
Financiële moeilijkheden
Atari werd in 1976 gekocht door Warner Communications voor 28 miljoen Amerikaanse dollars.[5] Atari domineerde toen de markt en 80% van alle computerspellen was van hen. Atari was goed voor 50% van de omzet van Warner Communications.[6] en tussen de 65–70% van de winst.[5][6] In het laatste kwartaal van 1982 werd een groei met nogmaals 50% verwacht[5].
Op 7 december 1982 bleek echter dat Atari slechts tussen de 10 à 15% was gegroeid.[5] De volgende dag kreeg het aandeel zware klappen en verloor een derde van zijn waarde. Eind 1982 was het aandeel 56% minder waard.[5] Ray Kassar, Atari's CEO, werd aangeklaagd omdat hij zou handelen met voorkennis: hij verkocht vijfduizend aandelen van Warner een half uur voor het kwartaalresultaat kenbaar werd gemaakt. Hoewel hij vrijgesproken werd, nam hij ontslag in juli 1983.[7]
Tegenvallende verkoop
Atari verkreeg een licentie van Namco om hun Pac-Man-spel te porten naar Atari 2600. Het bedrijf was ervan overtuigd dat consumenten zelfs een Atari 2600 zouden kopen om het spel te spelen. Dat was ook de reden dat er 12 miljoen Pac-Man-cartridges werden gemaakt, terwijl er maar een goede 10 miljoen Atari 2600-spelconsoles in gebruik waren.[5] Men verwachtte een opbrengst van 500 miljoen Amerikaanse dollar voor de cartridge en nog enkele miljoenen van de verkoop van de spelconsole.[8][9] Het spel kreeg slechte recensies omdat het visueel en auditief sterk afweek van het origineel.[5] Hoewel een recordverkoop van 7 miljoen cartridges werd behaald, bleef Atari zitten met 5 miljoen onverkochte exemplaren. Ook de verwachte verkoop van de spelconsole bleef uit.[8][10]
Rond dezelfde periode bracht Atari ook het E.T.-computerspel uit, gebaseerd op de gelijknamige film. Hiervoor betaalde Atari tussen de 20 en 25 miljoen Amerikaanse dollar aan Universal Pictures voor de licentie. Dit was ook een van de eerste spellen die vooraf niet beschikbaar waren op een arcadekast.[5][8] Atari produceerde 5 miljoen cartridges.[5] Het spel flopte met een verkoop van slechts 1,5 miljoen exemplaren en wordt gezien als een van de slechtste spellen ooit gemaakt.[11][12]
Door de slechte verkoop van deze twee spelen zat Atari met zo'n 8,5 miljoen onverkochte cartridges.[5]
Dumping
In september 1983 berichtte de krant Alamogordo Daily News over een tiental trucks die allerhande Atari-materialen gedumpt zouden hebben in Alamogordo. De chauffeurs zouden hebben beweerd dat men onverkochte cartridges dumpte omdat de Atari 2600 aan het einde van zijn leven was en vervangen werd door de Atari 5200. Volgens Bruce Enten, een vertegenwoordiger van Atari, ging het over allerhande defecte Atari-componenten.
Op 28 september 1983 kwam The New York Times met het bericht dat Atari had bevestigd dat de onderdelen afkomstig waren uit een Atari-fabriek in El Paso die was gesloten.[13] Het artikel vermeldt niet welke specifieke spellen er werden gedumpt en of er verband is met het geflopte E.T.-spel.[5] De krant Alamogordo News bracht wel een artikel met als titel "City to Atari: 'E.T.' trash go home" hoewel het artikel nergens vermeldt dat de dumping specifiek gerelateerd is met het E.T.-spel.
Deze berichten hebben het gerucht doen ontstaan dat de 3.5 miljoen onverkochte E.T.-spellen in Alamogordo werden gedumpt. Ook zijn er geruchten dat de stortplaats de prototypes van de Atari Mindlink herbergt.[14]
Op 29 september 1983 werd een grote betonlaag gestort over het afval. De werfleider gaf als uitleg dat men niet wou dat kinderen tussen het afval gingen spelen en het veiliger was om alles onder beton te begraven en dat er naar alle waarschijnlijkheid geen verdere dumpingen zouden plaatsvinden.
Omwille van onvolledige en tegenstrijdige informatie werd het incident afgedaan als een broodjeaapverhaal. In oktober 2004 zei Howard Scott Warshaw, de programmeur van het E.T.-spel, dat de vernietiging van de miljoenen cartridges meer dan waarschijnlijk nooit heeft plaatsgevonden. Hij was van mening dat Atari geen goede verdeelsleutel had en er geen rekening werd gehouden wanneer men de goede en ietwat minder goede spellen uitbracht.[15]
IGN is echter van mening dat Atari de markt gewoonweg veel te positief inzag en daarom de spellen overproduceerde, leidend tot de miljoenen onverkochte cartridges.[16]
Een officiële uitleg over wat Atari met de E.T.- en Pac-Man-cartridges heeft gedaan ontbreekt.
Opgraving
Op 28 mei 2013 gaf de stad Alamogordo een Canadees entertainmentbedrijf zes maanden toegang tot het land waar de spellen begraven zouden zijn. Het bedrijf wil een documentaire gaan maken over het opgraven van de spellen.[17] Op 27 april 2014 werd bekendgemaakt dat er inderdaad Atari-games zijn gevonden op de stortplaats. Er zijn onder meer dozen met cartridges van de spellen "E.T. Extra-Terrestrial" en Centipede opgegraven alsook een oude joystick.[1][2][3]
Bronnen, noten en/of referenties
|
 |
Zie de categorie Atari video game burial van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |