Vuurtoren van Ar Men

De Vuurtoren van Ar-Men is een vuurtoren aan de Bretonse kust, nabij het eiland Île de Sein. Ar-Men is een van de bekendste vuurtorens, vanwege zijn geïsoleerde ligging en de moeilijkheden die tijdens de bouw plaatsvonden dan wel het gevaar in het evacueren van het personeel toentertijd.

Ar-Men
Ar-Men (2011)
PlaatsÎle de Sein, Bretagne
Statusactief
Start bouw1867
Opening1881
BAD0852
NGA113-248
Bouwwerk
Hoogte32 m, 37 m (focale lengte) m
Vormrond
Kleurwit
Bouwmateriaalbaksteen
Uitrusting
LichtpatroonIso WR 20s
Lichtsterkte250 W cd
Bemandneen
Portaal    Maritiem

De toren werd gebouwd tussen 1867 en 1881 op een rif dat enkel zichtbaar is bij extreem laagtij. Ingenieur Georges de Joly stond in voor de bouw. Tijdens eerste jaren van de bouw konden er op een jaar maar enkele uren gewerkt worden aan de fundamenten. In 1897 startten werken om de toren te versterken. Deze werken eindigden pas in 1902. In 1923 brak er een brand uit in de toren maar de vuurtorenwachters konden ontkomen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de vuurtoren opgeblazen door Duitse troepen en na de oorlog heropgebouwd. Op 10 april 1990 werd er een halogeenlamp van 250 watt geplaatst in de vuurtoren, met een flitssignaal (van drie flitsen) om de twintig seconden. De vuurtoren werd toen ook geautomatiseerd.

Fictie

De Franse striptekenaar Emmanuel Lepage maakte in 2017 een strip over de vuurtoren: Ar-men, hel der hellen (uitgeverij Roarrr voor de Nederlandse uitgave).

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.