Aplomb

Het woord aplomb komt uit het Frans ("à plomb", ofwel "met het schietlood"), waar het oorspronkelijk 'loodrecht', 'verticaal' betekende en later ook 'in evenwicht'. Op den duur werd het eveneens gebruikt voor iemand die in figuurlijke zin in balans was. Vooral in deze figuurlijke betekenis heeft het woord ingang gevonden in de Nederlandse taal: iemand met aplomb is geestelijk in evenwicht en straalt daardoor zelfvertrouwen en doortastendheid uit. En wie 'met veel aplomb' een daad verricht of een mening verkondigt, doet dat vol zelfverzekerdheid en zonder enig weifelen. Maar ook de meer letterlijke betekenis is in het Nederlands doorgedrongen, en wel als vakterm in het klassiek ballet; daar duidt 'aplomb' op de balans en stabiliteit van het lichaam.