Anthonie van Dale

Anthonie van Dale (Haarlem, 8 november 1638 – aldaar, 28 november 1708) was een Nederlands mennonietisch of doopsgezind predikant, arts en schrijver over religieuze onderwerpen. Door de theoloog Jean le Clerc beschreven als vijand van bijgeloof. Hij was criticus van de heksenjacht en vertegenwoordiger van de verlichting.

Tot de leeftijd van 30 was hij koopman. Vervolgens studeerde hij medicijnen, behaalde zijn doctorsgraad, en werd arts. Tegelijkertijd studeerde hij klassieke talen en werd een belangrijke Latijns geleerde. Als arts in het burgerlijk liefdadigheids ziekenhuis in Haarlem won hij een hoge erkenning voor zijn onzelfzuchtige diensten. Hij was altijd vrolijk en gemoedelijk en vertelde graag anekdotes over de bestrijding van bijgeloof.

Bibliografie
  • De oraculis veterum ethnicorum dissertationes (1683)
  • Dissertationes de origine ac progressu Idolatriae et Superstitionum, de vera ac falsa Prophetia, uti et de Divinationibus Idolatricis Judaeorum (1696)
  • Commentatio super Aristeam de LXX interpretibus (1705)
  • Dissertatio super Aristea de LXX interpretibus (1705)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.