Anne Provoost

Anne Provoost (Poperinge, 26 juli 1964) is een Vlaams schrijfster van romans, kinder- en jeugdliteratuur en essayiste. Ze is lid van PEN en van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. Ze woont met haar man Manu Claeys en drie kinderen in Antwerpen, district Borgerhout.

Anne Provoost
Anne Provoost, foto: Filip Naudts
Algemene informatie
Volledige naamAnne Provoost
Geboren26 juli 1964
Land België
Werk
Genreromans; essay
Bekende werkenBeminde ongelovigen; Mijn tante is een grindewal; Vallen
Dbnl-profiel
Website
Portaal    Literatuur

Anne Provoost schrijft romans voor jeugd en volwassenen over situaties van wrijving en wendbaarheid. Haar ik-vertellers bevinden zich dikwijls op de grens tussen jeugd en volwassenheid, maar de vragen die zij stelt, gelden voor elke mens onafhankelijk van zijn leeftijd: wat zijn de keuzes die personages moeten maken, hoe ver reikt zijn vrijheid, wanneer en waarom belemmert hij de anderen, etc.[1]

Haar boeken kregen talrijke prijzen en werden vertaald. Haar roman Vallen werd in 2001 verfilmd door Hans Herbots. Met Beminde ongelovigen bewijst ze haar engagement in een essay voor volwassenen vorm te geven.

Levensloop

Jeugdjaren

Anne Provoost groeide op in Woesten, in de Belgische Westhoek. Ze begon met schrijven toen ze vier was. Omdat ze toen technisch niet kon schrijven, dicteerde ze verhalen aan haar moeder. Later schreef ze boeken die ze illustreerde.

Toen ze literatuur ging studeren aan de universiteit in Kortrijk en Leuven, nam ze zich voor niet meer te schrijven. Toen ze tijdens haar laatste jaar Germaanse Talen ziek in bed lag, schreef ze een verhaal. Tot haar verbazing won ze een wedstrijd. Een jaar later eindigde ze op een tweede plaats in een verhalenwedstrijd van Knack Weekend.[2] Haar eerste boek verscheen bij Amnesty International.

Ze studeerde nog een jaar pedagogische wetenschappen en ging toen met haar man naar de VS. Daar schreef ze Mijn tante is een grindewal, dat zich in de VS afspeelt.

In de VS schreef ze voor Amerikaanse en Vlaamse kindertijdschriften. Terug in Antwerpen werkte ze een tijdje parttime voor een internationale uitwisselingsorganisatie.[3] Ondertussen schreef ze Vallen, en een eerste versie van De roos en het zwijn.

Schrijver

Sinds midden 1995 is Anne Provoost fulltime schrijver. Van 2 tot 29 maart 2012 verbleef ze in de Villa Marguerite Yourcenar.

Provoost was in april 2006 op het PEN World Voices in New York, een festival dat jaarlijks wordt georganiseerd door de voorzitter van PEN America, Salman Rushdie. Onder de genodigden waren behalve Provoost David Grossman, Jeannette Winterson, Margaret Atwood, Toni Morrison en Orhan Pamuk.

Ze is betrokken bij het activisme rond de Kievitbuurt in Antwerpen, als lid van de bewonersgroep De Ploeg.

In juli 2006 gaf ze een interview in de VS op PBS met Bill Moyers,[4] waardoor ze betrokken raakte in het debat over atheïsme. Twee jaar later publiceerde ze hierover een kort essay Beminde ongelovigen (Uitgeverij Querido, 2008) waarin ze aan de hand van een religiometer[5] een meetinstrument aanreikt voor de graad van (on)gelovigheid.

In juni 2007 stond ze op de lijst van Groen! op een onverkiesbare plaats voor de Senaatsverkiezingen. In 2014 staat ze als lijstduwer op de Europese lijst voor de Vlaamse ecologische partij.[6]

In april 2008 was ze curator van het literaire lentefestival Zogezegd in Gent, waarin ruim aandacht werd besteed aan de Fenomenale Feminateek van Louis-Paul Boon.

Werken

  • 1990 - Mijn tante is een grindewal ISBN 978-90-524-0328-1
  • 1991 - De wekker en het mes ISBN 90-276-2186-1
  • 1991 - Niet uitlachen! - met illustraties van Magda van Tilburg ISBN 90-276-1944-1
  • 1993 - Kauwgom voor de held ISBN 90-276-2944-7
  • 1994 - Vallen ISBN 978-90-467-0119-5
  • 1997 - De roos en het zwijn ISBN 90-451-0358-3
  • 2001 - De arkvaarders ISBN 978-90-214-3367-7
  • 2007 - In de zon kijken ISBN 978-90-789-8032-2 (interview 23 maart 2007)
  • 2008 - Beminde Ongelovigen. Atheïstisch sermoen ISBN 978-90-214-3400-1
  • 2012 - Springdag ISBN 978-90-583-8755-4
  • 2012 - Echt waar? Over het desavoueren van het verzonnen verhaal ISBN 978-94-605-8109-0

Prijzen

  • 1991 - Boekenleeuw voor Mijn tante is een grindewal
  • 1991 - Prijs voor Letterkunde van de Vlaamse Provincies - Jeugd- en kinderboek, voor Mijn tante is een grindewal
  • 1995 - Zilveren Griffel voor Vallen
  • 1995 - Woutertje Pieterse Prijs voor Vallen
  • 1995 - Gouden Uil voor Vallen
  • 1995 - Boekenleeuw voor Vallen
  • 1996 - Prijs Letterkunde van de Vlaamse Provincies - Jeugd- en Kinderboek voor Vallen
  • 1998 - Gouden Zoen voor De roos en het zwijn
  • 1998 - Boekenleeuw voor De roos en het zwijn
  • 2000 - Luchs-Award van Die Zeit voor De roos en het zwijn
  • 2000 - Prijs van Nordrhein-Westfalen voor Mijn tante is een grindewal, Vallen en De Roos en het zwijn
  • 2001 - Sonderpreis van de Jury der Jungen Leser (Oostenrijk) voor De roos en het zwijn
  • 2002 - Gouden Zoen voor De arkvaarders
  • 2002 - Boekenwelp voor De arkvaarders
  • 2004 - Children's Book Sense Picks USA voor De arkvaarders
  • 2005 - Prijs Letterkunde van de Provincie West-Vlaanderen - Jeugd- en Kinderboek voor De arkvaarders
  • 2006 - Genomineerd voor de IMPAC Dublin International Award met De arkvaarders
  • 2007 - Voorgedragen voor de Hans Christian Andersen Award 2007
  • 2007 - Longlisted voor de Libris Literatuur Prijs met In de zon kijken
  • 2008 - Vrouw & Cultuur Debuutprijs voor In de zon kijken
  • 2009 - De driejaarlijkse Cultuurprijs van de Vlaamse Gemeenschap (dit is de vroegere Staatsprijs voor proza) voor In de zon kijken
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.