Anglofriese runen

De Anglofriese runen zijn een verzameling runen die hun naam danken aan hun speciale ontstaansachtergrond.

Anglofriese runen

In de vijfde en zesde eeuw vestigden Angelse en Saksische stammen zich in de Nederlandse kuststrook op hun weg naar Brittannië. Een deel van de Angelen en Saksen bleef in Friesland en vermengde zich met de oorspronkelijke bevolking. Ondanks hun gelijke Germaanse achtergrond waren er wel culturele verschillen zoals de vorm en inhoud van hun fuþark (of futhark): het Oudgermaanse "alfabet". Waarschijnlijk al in de vijfde eeuw ontstond een wederzijdse beïnvloeding waardoor een Anglofriese fuþork ontstond. Die werd uitgebreid met een aantal runentekens, terwijl sommigen veranderden van vorm om een weerspiegeling van veranderingen in de taal weer te geven.

De Oudfriese runen komen alleen voor op losse voorwerpen zoals kammen en munten. Hun betekenis is vaak niet duidelijk en ook is niet altijd onomstreden of het daadwerkelijk om Friese runeninscripties gaat. Van Westeremden is het inschrift Adugîslû m(i)þ Gîsuh(i)ldu van rond 800: "Audgislu met Gishildu". Uit de provincie Groningen stammen twee kammen met Oudfriese runeninscripties. Een van hen bevat enkel het woord kobu, “kam”.

De taal van de Oudfriese runen is beduidend ouderwetser dan de in het Oudfries overgeleverde bronnen. Ze worden gedateerd van 500 tot 800.

De Oudengelse runen zijn omvangrijker in aantal en in lengte van de teksten.