Angelino Alfano

Angelino Alfano (Agrigento, 31 oktober 1970) is een Italiaans politicus en de huidige Italiaanse vicepremier minister van binnenlandse zaken.

Angelino Alfano
Geboren31 oktober 1970
Agrigento, Italië
Politieke partijVolk van de Vrijheid daarvoor Forza Italia
Minister van Justitie (Italië)
Aangetreden8 mei 2008
Einde termijn16 november 2011
VoorgangerLuigi Scotti
OpvolgerPaola Severino
Portaal    Politiek

Biografie

Angelino Alfano is afgestudeerd in de rechten aan de Università Cattolica del Sacro Cuore in Milaan. Hij begon zijn politieke loopbaan bij de christendemocraten, waarvoor hij onder andere leiding gaf aan de Jeugdbeweging van Agrigento. Na de opheffing van de partij in 1994 werd hij lid van Berlusconi's Forza Italia.

In 2001 werd hij als afgevaardigde van de autonome regio Sicilië gekozen in de Kamer van Afgevaardigden. Hij werd vicevoorzitter van het Comité voor de Wetgeving.

Sinds 2005 is hij de regionaal coördinator van Forza Italia in Sicilië, hij volgde Gianfranco Micciche op. In de verkiezingen van 2006 werd hij wederom gekozen in het Huis van Afgevaardigden, hij nam plaats in het Begrotingscomité van Montecitorio. In 2008 werd hij nogmaals verkozen als parlementslid, maar nu als lid van de nieuwe partij Volk van de Vrijheid.

Vanaf 8 mei 2008 was hij de Italiaanse minister van Justitie, met zijn 37 jaren de jongste in de geschiedenis van de republiek Italië. Toen Berlusconi in april 2011 aankondigde in 2013 niet meer te zullen deelnemen aan de verkiezingen, noemde hij Alfani als mogelijke opvolger.

In april 2013 werd Alfano vicepremier en minister van binnenlandse zaken in de "grote coalitie" van Enrico Letta. De brede samenwerking was afgedwongen door president Giorgio Napolitano, die zich door beide kampen had laten overhalen een tweede termijn als staatshoofd te accepteren. Alfano werd in dit kabinet de zetbaas van Berlusconi, maar in begin oktober verzette hij zich tegen een poging van zijn partijleider om de coalitie op te blazen. Alfano kreeg genoeg senatoren van Volk van de Vrijheid achter zich om het kabinet-Letta overeind te houden. Daarmee bezorgde hij Berlusconi een grote nederlaag.

Zie ook

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.