Andrée Bonhomme

Andrée Marie Clémence Bonhomme (Maastricht, 1 december 1905 – Brunssum, 1 maart 1982) was een Nederlandse componiste, pianiste en muziekdocent. Zij heeft een omvangrijk oeuvre nagelaten van liederen, orkest- en koorwerken, kamermuziek en pianowerken.

Andrée Bonhomme
Andrée Bonhomme
Algemene informatie
Volledige naamAndrée Marie Clémence Bonhomme
Geboren1 december 1905
Overleden1 maart 1982
Land Nederland
Werk
Beroepcomponist, pianist en muziekdocent
Instrument(en)piano
Portaal    Muziek

Biografie

Bonhomme studeerde in Maastricht aan het Stedelijk Muzieklyceum piano bij Maria Gielen, orkestdirectie bij Henri Hermans en muziektheorie. Ze voltooide haar studies in 1927 aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Zij beleefde in 1928 haar debuut als concertpianiste en componist bij het Maastrichts Stedelijk Orkest (MSO). Van 1928 tot 1940 volgde zij zomercursussen bij Darius Milhaud in Parijs.

Na het voltooien van haar studies werkte Bonhomme als componist en pianist bij het MSO en in 1932 werd zij lerares muziektheorie en piano aan de Heerlense muziekschool. Bonhomme schreef een aantal werken en liederen op Franse teksten, maar haar carrière liep af tijdens de Tweede Wereldoorlog, omdat ze weigerde een niet-Joodverklaring te tekenen. Ze werd gedwongen ontslag te nemen uit het orkest en de uitvoeringen van haar werken bleven beperkt tot huisconcerten.

In 1972 ontving zij een koninklijke onderscheiding.

Bonhomme is gestorven als gevolg van een brand in een verpleeghuis in Brunssum.

Haar manuscripten zijn door het Nederlands Muziek Instituut ondergebracht in het Haags Gemeentearchief. Het Regionaal Historisch Centrum Limburg (RHCL) in Maastricht beschikt over een schaduwarchief met haar uitvoerbare werken.

Werken

Liederen

1926 Larme et Perle (opus 13) voor zang en piano. Tekst: Prosper Blanchemain.
1927 De gesluierde (opus 19) voor zang en piano. Tekst: Marie Cremers.
1927 Le bonheur est comme une corbeille (opus 21) voor zang en piano.
1927 Silence (opus 28) voor zang en piano. Tekst: M.J. Foucade.
1927 Tendre missive (opus 29) voor zang en piano. Tekst: P. de Blanche Bianca.
1927 Berceuse (opus 40) voor zang en piano.
1928 Amico voor zang en piano.
1928 Le tzigane dans la lune (opus 38) voor zang, viool en piano. Tekst: Jean Lahor.
1928 Melancholy (opus 39) voor zang en piano. Tekst: Jan Jurjen Zeldenthuis.
1928 La mort des amants (opus 49) voor zang en orkest. Tekst: Charles Baudelaire.
1929 Lied (opus 52) voor zang en orkest. Tekst: Hélène Swarth.
1929 Vreugde (opus 55) voor zang en piano.
1929 Le narcisse (opus 59) voor zang en piano.
1929 Herfst (opus 60) voor zang en piano. Tekst: Marie Cremers.
1930 Ik had een droom (opus 66) voor zang en piano.
1930 La flûte de jade (opus 67), liederencyclus voor zang en orkest. Tekst: Franz Toussaint.
1931 Une chanson (opus 68) voor zang en piano, later opgenomen in La flûte de jade.
1931 Ein kleines Lied (opus 69) voor zang en piano. Tekst: Marie von Ebner-Eschenbach.
1931 Toujours (opus 71) voor zang en piano. Tekst: Franz Toussaint.
1932 La pluie sur les roses (opus 75) voor zang en piano. Tekst: Franz Toussaint.
1932 Résignation (opus 75) voor zang en piano. Tekst: Franz Toussaint.
1932 Dansons la gigue (opus 76) voor tenor, koor en orkest. Tekst: Paul Verlaine.
1932 De waterlelie (opus 77) voor zang en piano. Tekst: Frederik van Eeden.
1934 Destinow-liederen (opus 80) voor zang en orkest. Tekst: Ilja Destinow.
1937 Les trois filles (opus 82/1) voor zang en piano. Tekst: Jean Lahor.
1937 Au mois d'Avril (opus 82/2) voor zang en piano. Tekst: Théophile Gautier.
1941 Deux chansons Arabes (opus 84) voor zang en piano of strijkorkest. Tekst: Franz Toussaint.
1941 L'autre (opus 84b) voor zang en piano. Tekst: Franz Toussaint.
1944 Shéhérazade (opus 89) voor zang en orkest. Tekst: Tristan Klingsor.
1953 Berken (opus 92) voor zang en piano. Tekst: Willem Michiels van Kessenich.
1953 Je gezicht (opus 93) voor zang en piano. Tekst: Willem Michiels van Kessenich.
1955 Quatre mélodies de Tristan Klingsor (opus 94) voor tenor en orkest. Tekst: Tristan Klingsor.

Pianowerken

1927 Zes schetsen voor piano (opus 19, 20, 22, 23, 24 en 25).
1928 Triptiek (opus 42, 43 en 44), geïnspireerd door tekeningen van Rie Cramer.
1929 Wals in AS (opus 56).

Kamermuziek

1926 Romance (opus 18) voor viool en piano.
1927 Souvenir (opus 31) voor viool en piano.
1930 Rêverie (opus 63) voor viool en piano.
1931 Erotic (opus 70) voor viool en piano.
1942 Lamento (opus 84) voor cello en piano.
1942 Pannyre aux talons d'or (opus 87a) voor spreekstem en piano. Tekst: Albert Samain.
1943 Pièce en forme de sonatine (opus 86) voor cello en piano.
1943 Sonate (opus 88) voor viool en piano.
1947 In memoriam Henri Hermans voor cello en piano.
1956 Prélude et fugue (opus 100) voor strijkkwartet.

Orkest- en koorwerken

1925 Intermezzo (opus 14) voor strijkorkest met solo-viool of solo-fluit.
1925 Elégie (opus 15) voor strijkorkest met solo-viool of solo-fluit.
1927 Berceuse (opus 26) voor strijkorkest.
1927 Désir (opus 27) voor strijkorkest, fluit en klarinet.
1927 Silence (opus 33) voor strijkorkest, fluit, klarinet en harp.
1929 Paraphrase 3 La dernière promenade (opus 53) voor orkest.
1929 Paraphrase 1 Le nénuphar (opus 58) voor orkest.
1931 Paraphrase 2 Psyche et Eros (opus 73) voor orkest.
1940 Xanthis (opus 83), ballet suite voor orkest.
1941 Le chant des Guerriers (opus 87) voor mannenkoor.
1953 Le tombeau d'Antar (opus 91) voor zang, mannenkoor en orkest. Tekst: Franz Toussaint.
1956 Recueillement (opus 95) voor vrouwen- of mannenkoor. Tekst: Charles Baudelaire.
1956 Lo lusignole (opus 96) voor mannenkoor.

Trivia
  • In 2012 is de gedichtenreeks Partituur. Hommage aan Andrée Bonhomme van Frans Budé[1] verschenen.
  • Op 18 oktober 2015 is ter nagedachtenis aan haar 110e geboortedag een plaquette onthuld bij het geboortehuis van Andrée Bonhomme aan de Alexander Battalaan 1 te Maastricht.

Discografie
  • Andrée Bonhomme. Een ontmoeting. Radio Limburg L1-016. Stichting Andrée Bonhomme, 2005.
  • Dutch Cello Sonatas vol. 7 - The Maastricht-Paris Connection. Doris Hochscheid & Frans van Ruth. Audiomax, 2015.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.