Andreas Latzko

Andreas Latzkos moeder was een Weense, zijn vader Hongaar uit Budapest. Latzko werd tweetalig opgevoed en volgde in Budapest de Duitse school, maar begon als toneelschrijver in het Hongaars te publiceren. Zijn eerste twee toneelstukken werden in Budapest uitgevoerd. 1901 vertrok hij naar Berlijn en schreef verder in het Duits, eerst toneelstukken, dan romans.

1915 ging de overtuigte pacifist vrijwillig naar de front om met autoriteit tegen de oorlog te kunnen schrijven. 1916 stortte hij aan de Isonzofront fyziek en mentaal in en kwam ter genezing naar Davos. Daar schreef hij zijn bekendste werk "Mensen in oorlog". Dit boek gold toen als het belangrijkste Duitstalige anti-oorlogsboek en werd in meer dan tien talen vertaald.

1920 Verhuisde hij naar Salzburg waar hij een goede vriend van Hermann Bahr en Stefan Zweig was. 1931 verhuisde hij met zijn vrouw en zoon (D.G.H. Latzko, Salzburg 1924-Bloemendaal 2017) naar Amsterdam, waar hij tot zijn dood (door ziekte) leefde. Veel van zijn latere boeken zijn uitsluitend in Nederlandse vertaling gepubliceerd. In 1933 werden zijn boeken door de Nationalsozialisten in Duitsland verboden en verbrand.

(De gegevens over Latzkos leven zijn ontnomen aan: Andreas Latzko/Stella Latzko-Otaroff: Lebensfahrt. Herausgegeben und kommentiert von Georg B. Deutsch, Frank und Timme, Berlin 2017.)

• Tíz év (Tien jaren) toneel (1898)
• Testvérek (Broeders en zusters) toneel (1901)
• Hans im Glück toneel (1904)
• Der Roman des Herrn Cordé roman (1906), Fleischel, Berlijn
• Der Wilde Mann roman (1913), Rascher, Zürich
• Menschen im Krieg novellen (1917), Rascher, Zürich. Menschen in den oorlog, Wereldbibliotheek, Amsterdam 1918
• Friedensgericht (1918), Rascher Zürich. Dag des oordeels, Arbeiderpers Amsterdam 1932
• Brieven uit een stervend land; Brieven uit een herlevend land Brieven uit Oostenrijk (1923), alleen in de Nederlandse vertaling gepubliceert: N.V. Ontwikkeling, Amsterdam
• De roman van een liefde en andere novellen (1927), alleen in de Nederlands vertaling gepubliceert: N.V. Ontwkkeling, Amsterdam
• Marcia Reale novelle (1925) vertaald door Alice van Nahuys. Prometheus, Amsterdam
• Sieben Tage roman (1931), Kristallverlag, Wien. Nederlands: "Zeven dagen" , Querido, Amsterdam 1930
• In het verloren paradijs reisbericht (1932) vertaald door P.van Dillen, alleen in de Nederlandse vertaling gepubliceert: Querido, Amsterdam.
• Lafayette romanbiografie (1935) Rascher, Zürich. Nederlands: "Lafayette, De ruiter op deb Regenboog" vertaald door Nico van Suchtelen. Wereldbibliotheek, Amsterdam
• Lebensfahrt (2017) Herinneringen. Door Andreas Latzko en Stella Latzko-Otaroff, Rasch und Timme, Berlin, Zürich. Nederlands: "Levensreis" vertaald door Annie Vonk en Nico van Suchtelen. Wereldbibliotheek, Amsterdam 1950

• Herbert Gantschacher Viktor Ullmann – Zeuge und Opfer der Apokalypse / Witness and Victim of the Apocalypse / Testimone e vittima dell’Apocalisse / Svědek a oběť apokalypsy / Prič in žrtev apokalipse. ARBOS-Edition, Arnoldstein / Klagenfurt / Salzburg / Wien / Prora / Prag 2015, ISBN 978-3-9503173-3-6, S. 46-48 u. S. 193-195.
• Herbert Gantschacher: The Limits of Virtual Reality or Our deal with the past and future.