Amrum

Amrum (Noord-Fries: Oomram) is een eiland in het Duitse deel van de waddenzee gelegen ten zuiden van het eiland Sylt en westelijk van Föhr. Het is 10 km lang en 2,5 km breed. De lokale taal is het Noord-Fries, in de plaatselijke vorm Öömrang. De hoofdbron van inkomsten is het toerisme.

Amrum
Eiland van Duitsland
Locatie
LandDuitsland
EilandengroepWaddeneilanden
LocatieNoordzee
Coördinaten54°39'4,75"NB, 8°20'30,23"OL
Algemeen
Oppervlakte20,4 km²
Inwonersca. 2300

Dorpen

  • Wittdün auf Amrum gelegen aan de zuidpunt van Amrum, aanlegplaats van de veerboten en haven voor vissersboten.
  • Nebel met rietgedekte boerderijtjes, historisch dorpscentrum met St. Clemens-Kirche en talrijke cafés en restaurants.
  • Süddorf is met Norddorf het oudste dorp van het eiland. Het beeld wordt bepaald door de oude molen.
  • Steenodde ligt tussen Nebel en Wittdün aan de Waddenzee. Vele oude boerderijen en prehistorische heuvelgraven.
  • Norddorf auf Amrum is een modern kuur- en vakantieoord met een bijzondere sfeer. Het heeft vele winkels en cafés.

Geschiedenis

Amrum

De Noord-Friese eilanden worden al sinds 3000 v.Chr. bewoond. Als bewijs vindt men op Amrum vele graven en andere overblijfselen uit steen-, brons- en ijzertijd. Ook de Vikingen hebben sporen achtergelaten.

Amrum behoorde vanaf de 15de eeuw, tezamen met het westelijk deel van het eiland Föhr, bij het Bisdom Ribe. Het was in tegenstelling tot het omliggende gebied geen onderdeel van het hertogdom Sleeswijk, maar een van de Deense koninklijke enclaves. Amrum kwam na de Tweede Duits-Deense Oorlog in 1864, samen met Sleeswijk, onder gezamenlijk Oostenrijks-Pruisisch bestuur en behoorde na 1867 tot de Pruisische provincie Sleeswijk-Holstein. Tijdens een referendum in 1920 spreekt een ruime meerderheid van de bevolking zich uit om bij het Duitse Rijk te willen blijven.

De geschiedenis van Amrum wordt overheerst door de strijd tegen het natuurgeweld. Blanke Hans, zoals de Noordzee hier graag wordt genoemd, heeft met verschillende stormvloeden de westkust van Sleeswijk-Holstein en Denemarken sterk gekloofd en vele mensenlevens tot zich genomen.

Vroeger leefde men op op Amrum voornamelijk van de walvisvangst en daarnaast van strandjutterij. Het volksfeest Biikebrennen wordt wel met dit stuk regionale geschiedenis in verband gebracht.

Bezienswaardigheden

Pad door het natuurgebied in de duinen naar het strand van Norddorf
  • 10 km2 groot strand in het noorden genaamd Kniepsand
  • Hoge duinen, tot 32 meter hoog
  • Wandelende duinen, overgaand in bos- en heide.
  • Hoogste vuurtoren aan de noordzeekust, in 1875 gebouwd.
  • De grafstenen op het kerkhof van de St Clemens kerk in Nebel, bekend als de vertellende stenen. Op de ca 150 natuurstenen zerken staan afbeeldingen (veel zeilschepen) en teksten van de overledenen.[1]
  • Öömrang Hüs, een klein museum in Nebel met wisselende tentoonstellingen over de geschiedenis van Amrum. Het is een oud kapiteinshuis dat van 1736 tot 1992 normaal bewoond werd maar nu hoofdzakelijk wordt gebruikt als locatie voor bruiloften.
  • Twee windmolens in Nebel en Süddorf, waar nog tot ver in de 20e eeuw graan werd gemalen.
  • De typisch Noord-Friese alcoholische lekkernij Pharisäer.
  • Vele tientallen prehistorische grafheuvels
  • Restanten van een prehistorische nederzetting en een hunebed
  • De eendenkooi
  • Het klif aan de waddenkust
Zie de categorie Amrum van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.