Alternatief voor Vakbond

Het AVV is opgericht uit onvrede met de bestaande vakorganisaties. Deze zouden te weinig aandacht besteden aan de positie van de 'outsiders' zoals mensen met tijdelijke contracten, flexwerkers, freelancers, jongere, vrouwelijke en allochtone werknemers. De in de ogen van het AVV sterke positie van de werknemers met vaste contracten zou zorgen voor minder zekerheid voor de 'outsiders'.

Deze werknemers hebben volgens het AVV moeite een huis te kopen, zich te verzekeren voor werkloosheid of arbeidsongeschiktheid en een goed pensioen op te bouwen.

Het AVV wil de belangen van de 'outsiders' behartigen en de voorzieningen voor en invloed van deze groep werkenden verbeteren. Zo wil men de opleidingsfondsen voor hen openstellen en bij cao-onderhandelingen alle betrokken werknemers laten stemmen.

Een vakbond heeft inkomsten uit contributie van leden, en uit zogenaamde werkgeversbijdragen als er een CAO wordt afgesloten. Het aandeel van werkgeversbijdragen blijkt bij Alternatief voor Vakbond 96% van de totale inkomsten te bedragen, aldus onderzoek van Nieuwsuur in 2018. Dit wordt uitzonderlijk hoog genoemd, bij de reguliere Nederlandse vakbonden is dat aandeel tussen de 19% en 27%.[1]

Het AVV wil als vakorganisatie opereren maar gezien de doelgroep de contributie laag houden. Het AVV beoogt partij te zijn bij cao-onderhandelingen en een zetel in de Sociaal Economische Raad te verkrijgen. Voorzitter van het AVV is anno 2018 Martin Pikaart. Andere bestuursleden anno 2018 zijn onder meer Mei Li Vos (oud-kamerlid PvdA), Paul Jekkers (oud voorzitter FNV Kappersbond) en Jojanneke Vanderveen (oud-voorzitter van de jongerenorganisatie DWARS (GroenLinks)). Binnen de PvdA zijn er echter morele bezwaren tegen deze vakbond[2], en dat leidt er in 2020 toe dat Mei Li Vos besluit af te treden als bestuurslid.[3]

• Website AVV