Alcatel

Alcatel was vooral bekend voor zijn GSM-telefoons en zijn ADSL-modems, maar ook voor zijn onderzeese transmissiekabels en automatische transportservices.

Alcatel Space was een marktleider van het bouwen van satellieten met zijn geosynchrone ruimteplatform, de Spacebus 3000 en 4000, en zijn LEO ruimteplatform, de Proteus. Dit bedrijfsdeel is in 2005 als Alcatel Alenia Space een samenwerkingsverband aangegaan met Finmeccanica.

De laatste directeur van het bedrijf was Serge Tchuruk.

De naam Alcatel is afkomstig van de voorganger van het bedrijf, een klein telefoonbedrijfje Alsace Cable and Telephony. Alcatel was de dochter van het Franse staatsbedrijf CGE en in 1986 werd besloten dat CGE de telecommunicatiepoot van ITT zou overnemen. Pierre Suard was de eerste topman van het nieuwe Alcatel. De holding Alcatel NV werd gevestigd in Amsterdam, onder druk van ITT, dat per se niet wilde dat het bedrijf formeel in Frankrijk werd gevestigd. Het operationeel hoofdkantoor was kortstondig in Brussel, later in Parijs. Voertaal in het bedrijf werd Engels.

De Nederlandse vestiging van ITT in Den Haag werd hernoemd in Alcatel Nederland BV, maar was te klein om winstgevend de fabricage-activiteiten voort te zetten. Directeur A. Schaap moest inkrimpen en het bedrijf omvormen tot een marketing- verkooporganisatie. Dat lukte en het bedrijf leverde voortaan System12 telefooncentrales aan de Nederlandse PTT. In 1993 stopte KPN met de aankoop van System12 en de Nederlandse vestiging verhuisde naar Rijswijk. Vanaf 1995 leverde Alcatel Nederland SDH-centrales aan KPN en na 2000 centrales voor ADSL (de zogenoemde DSLAM's) en abonneemodems[1].

In april 2006 werd bekendgemaakt dat er serieuze fusiebesprekingen waren gestart met Lucent Technologies. In september 2006 gaven de aandeelhouders van beide bedrijven hun goedkeuring en per 1 december 2006 was de fusie een feit. Sindsdien gaat het bedrijf verder onder de naam Alcatel-Lucent.

Het Hof van Justitie EG heeft in zijn uitspraak in de zaak Alcatel tegen Oostenrijk (HvJ EG zaak C-81/98, 1999, Alcatel-arrest)[2] bepaald dat het mogelijk moet zijn beroep in te stellen tegen het besluit om een overheidsopdracht te gunnen. Dit beroep moet kunnen leiden tot nietigverklaring van het bestreden gunningsbesluit en gunning van de opdracht aan een ander dan de oorspronkelijk beoogde opdrachtnemer.

Inmiddels is er een Alcateltermijn (ook wel stand still-termijn genoemd) opgenomen in de Aanbestedingswet 2012 (artikel 2.127). De bepaling houdt in dat aanbestedende diensten een termijn van ten minste 20 dagen moeten aanhouden voordat zij een overeenkomst mogen sluiten. Deze termijn vangt aan op de dag na de verzending van de mededeling van de gunningsbeslissing. Deze periode wordt door inschrijvers gebruikt voor het instellen van een beroep in rechte tegen de voorgenomen gunning.