Albert Anker

Anker was de zoon van een dierenarts. Zijn moeder overleed toen hij zestien was. Al op jonge leeftijd kreeg hij tekenlessen van een privé-leraar, maar uiteindelijk startte hij in 1851 een studie theologie. Na een reis naar Parijs, waar hij onder de indruk raakte van het werk van Eustache Le Sueur en Nicolas Poussin, verzocht hij eind 1853 zijn vader om zijn studie te mogen beëindigen om kunstschilder te worden. Toen deze toestemde trok hij opnieuw naar Parijs en trad in de leer bij zijn landgenoot Charles Gleyre, waar later ook Pierre-Auguste Renoir zou studeren. Ook bezocht hij de École nationale supérieure des beaux-arts. Van 1856 tot 1862 maakte hij studiereizen naar Bretagne, het Schwarzwald, Italië, Duitsland en België. Na de dood van zijn vader in 1860 nam hij het ouderlijk huis in Ins over en zou daar vaak in de zomers schilderen. In 1891 gaf hij zijn atelier in Parijs op om zich definitief te vestigen in zijn geboortedorp.

Anker schilderde in een door de School van Barbizon beïnvloedde esthetisch-realistische stijl, soms met impressionistische tendensen. Met name in zijn stillevens geeft hij op een bijna analytische manier de oppervlakten en voorwerpen weer, in een poging de expressieve kracht van alledaagse onderwerpen over te brengen. Zonder kunstgrepen toe te passen verkent hij de eigenschappen van licht en materie, waarbij ook invloeden vanuit de zeventiende-eeuwse Hollandse meesters en Caravaggio te herkennen zijn. Een vergelijkbare werkwijze zien we terug in zijn portretten, vaak van jonge vrouwen. In zijn genrewerken richtte Anker zich vaak op het Zwitserse volksleven.

Anker exposeerde tussen 1859 en 1885 meerdere malen in de Parijse salon en was met diverse werken aanwezig op de Parijse wereldtentoonstelling van 1878. Eveneens in 1878 werd hij opgenomen in het Legion d'Honneur. Hij overleed in 1910, 79 jaar oud. In 2010-2011 werden in het Kunstmuseum Bern en het Museum Oskar Reinhart te Winterthur grote overzichtstentoonstellingen georganiseerd ter ere van zijn honderdste sterfdag.

• 
  La soupe au lait de Kappel, naar het verhaal van de melksoep van Kappel.
• 
  De kleine aardappelschilster
• 
  Meisje voor het venster
• 
  Stilleven, koffie en aardappelen
• 
  Stilleven, theeservies
• 
  Meisje, de haren vlechtend
• 
  Stilleven met wijn en kastanjes
• 
  Twee slapende meisjes voor de oven
• 
  Slapend knaapje in het hooi
• 
  Boer in bed, lezend
• 
  Stilleven met koffie en cognac

• Therese Bhattacharya-Stettler, Matthias Frehner, Isabelle Messerli, Katalog zur Ausstellung 2010: Albert Anker - Schöne Welt. Kunstmuseum Bern, Stämpfli Verlag, 2010
• Stephen Farthing, 1001 Schilderijen die je gezien moet hebben. Librero, 2012, blz. 482. ISBN 978-90-8998-209-4
• Daan Thoomes, De kinderportretten van Albert Anker. In: In de Waagschaal, vol. 33, 2004, nr. 1, pp.4-6,

• (de) Albert Anker-Haus in Ins
• (en) Korte biografie

Zie de categorie Albert Anker van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.