Ado (speelgoed)
Ado, wat staat voor Arbeid door onvolwaardigen, was producent van kinderspeelgoed en later ook van kindermeubeltjes. De merknaam werd gewoonlijk met kleine letters geschreven.
Geschiedenis
Het eerste speelgoed werd in de periode 1925-1933 gemaakt door tuberculosepatiënten van het sanatorium Berg en Bosch in Apeldoorn. Zij vervaardigden het houten speelgoed als onderdeel van de therapie waarmee zij werden voorbereid op de terugkeer in de maatschappij.
In 1934 werd het sanatorium verplaatst naar Bilthoven; de productie van het speelgoed verhuisde mee. In 1962 nam de sociale werkplaats in Zeist de productie over, waarbij de afkorting Ado een nieuwe betekenis kreeg, namelijk Apart Doelmatig Onverwoestbaar. Ook de aard van het speelgoed veranderde: de felgekleurde autootjes, blokkendozen e.d. maakten plaats voor blankhouten loopfietsjes, trekkarren en kindermeubeltjes.
Aanvankelijk was er nog een brede afzetmarkt te vinden en bood het bedrijf werkgelegenheid aan 550 mensen met een lichamelijke of een verstandelijke beperking. Door de grote internationale concurrentie werd het bedrijf eind 2005 gedwongen om een inhaalslag te maken en werd een vernieuwingsplan gemaakt. Dat leverde echter niet het gewenste resultaat op. In 2006 moest de Sociale Werkvoorziening Zeist besluiten om met de productie en verkoop van Ado-producten te stoppen.
Ontwerp
Ontwerper van de autootjes, treinen en meubeltjes was Ko Verzuu (1901-1971). Met zijn ontwerpen sloot hij aan bij de strakke vormgeving en felle kleuren van de kunststroming De Stijl. Verzuu liet zich daarbij sterk inspireren door de architecten en meubelontwerpers Gerrit Rietveld en Henk Wouda. Het speelgoed werd gemerkt met een metalen plaatje met het Ado-logo of met een brandmerk.
Verkoop
Het degelijke, maar dure speelgoed was voornamelijk te koop bij grote warenhuizen als Metz & Co en De Bijenkorf.