Action regulation theory

De action regulation theory (ART) is een theorie gefundeerd op de gedachte dat statements op zichzelf geen doel bereiken, maar dat er gereguleerde acties zijn vereist. Gereguleerd betekent dat men acties kiest, plant, uitvoert en bewaakt. De ART is in de jaren 80 ontwikkeld door Winfried Hacker[1] samen met anderen.

Theorie

De action regulation theory is een psychologische metatheorie die de regulatie van doelgerichte acties vanuit zowel een cognitief, behavioristisch als sociaal perspectief beschrijft[2]. Het proces van regulering vindt daarbij plaats op verschillende niveaus; van sensomotorisch niveau (onbewust), naar intellectueel niveau tot zelfs meta-cognitief niveau (bewust). De mate waarin een persoon actiegericht is, proactief acties start en drempels onderweg overwint, wordt vooral door motivatie bepaald.[3] De mate waarin de actieregulatie effectief en efficient is, wordt bepaald door de nauwkeurigheid van de mentale voorstelling die een persoon maakt over zaken als de randvoorwaarden, de doelen, de acties, de planning en de mogelijke uitkomsten die daaruit voortkomen.

Toepassing

De action regulation theory werd als eerste toegepast in de arbeidssituatie om te verklaren hoe werknemers hun niet zichtbare denkvermogen inzetten om hun zichtbaar gedrag te reguleren. De ART verbond daarbij niet alleen mentale processen met gedrag maar nam daarin ook de arbeidsomgeving[4] en de arbeidsdoelen mee. De ART is ook op andere gebieden zoals het onderwijs toegepast[5] bijvoorbeeld om ondernemend leren te doorgonden[6]. Zo kan men een ideale leerder (studax) herkennen als iemand die

  • weet wat er wordt verwacht
  • wat hij nodig heeft om deze verwachting waar te maken
  • hoe dit efficiënt is te bereiken
  • hoe zichzelf te motiveren dat ook te gaan doen
  • hoe zo effectief mogelijk dit te tonen aan anderen
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.