Abke Haring

Abke Haring (De Bilt, 1978) is een Nederlandse schrijfster van theatervoorstellingen, regisseur en actrice.

Loopbaan

Haring volgde een acteurs-opleiding aan Studio Herman Teirlinck en was van 2004 tot 2018 verbonden aan Toneelhuis in Antwerpen.[1] Zij speelt ook geregeld bij Toneelgroep Amsterdam.

Haar werk wordt geduid als ritueel belevingstheater.[2] Kenmerkend in haar creaties zijn het fysieke ‘performance’-element, sterke sfeerschepping en beeldcreatie[3]. Een favoriet thema is het gezin, waar volgens haar verstikking en onmacht heersen. In soms rauwe scenes, maar niet zonder humor en poezie, tast ze de grenzen van communicatie af.[4]

In 2014 won zij de Theo d'Or voor beste vrouwelijke hoofdrol in Hamlet vs Hamlet, opgevoerd door Toneelgroep Amsterdam.

Werken van haar eigen hand waarin zij optrad, zijn:

  • Kortstond (2004)
  • Hoop (2006)
  • Hout (2010)
  • Flou (2011)
  • Song#2 (2012)
  • Trainer (2013-2014)
  • Unisono (2015)

Werken van andere auteurs waarin zij een rol vervulde, zijn

  • Het kouwe kind van Luk Perceval (2003)
  • Turista van Luk Perceval (2005)
  • Beats van Josse De Pauw (2006)
  • Mefisto for ever van Tom Lanoye en Guy Cassiers (2006)
  • Atropa van Tom Lanoye en Guy Cassiers (2006)
  • Gerucht van Lotte van den Berg (2007)
  • De wraak van de vrede van Guy Cassiers ( 2008)
  • De indringer van Peter Missotten (2010)
  • Bloed & Rozen, Het lied van Jeanne en Gilles van Tom Lanoye en Guy Cassiers (2011)
  • Hamlet vs Hamlet van Tom Lanoye (2014)
  • De dingen die voorbijgaan, gebaseerd op de roman Van oude menschen, de dingen, die voorbij gaan... van Louis Couperus (2016)
  • Grensgeval van Guy Cassiers (2016)
  • De welwillenden van Guy Cassiers (2016)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.