Abdelaziz Bouteflika

Na het secundaire onderwijs koos Bouteflika voor de richting filosofie. Hij gaf zijn studies echter vroegtijdig op toen hij zich aansloot bij het Front de Libération Nationale (FLN) en l'Armée de Libération Nationale (ALN).

Na de onafhankelijkheid van Algerije in 1962, maakte Bouteflika snel carrière dankzij de ondersteuning van Houari Boumédienne. In 1962 was hij Minister van Jeugd en Sport in de regering van Ahmed Ben Bella, en vanaf april 1963 leidde hij als interim-Minister van Buitenlandse Zaken verschillende buitenlandse missies. In juni 1963 werd hij officieel benoemd als Minister van Buitenlandse Zaken, een post die hij behield tot 1979. In dat jaar nam hij ontslag nadat hij de strijd om de opvolging van president Houari Boumédiènne verloor. Van 1974 tot 1975 was hij tevens voorzitter van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties.

Hij was lid van de eerste wetgevende vergadering en werd als vertegenwoordiger van Tlemcen verkozen in zowel de eerste als de tweede uitvoerende vergadering. Na een congres in 1964 werd hij aangesteld als lid van de Partijraad en het politieke bureau van de FLN.

Na 1979 trekt Bouteflika zich langzaam van het politieke toneel terug. Van 1981 tot 1987 verlaat hij het land, na beschuldigingen van corruptie door zijn politieke tegenstanders, die ertoe leidden dat hij uit het FLN werd gezet. Wanneer de beschuldigingen in januari 1987 nietig worden verklaard, keert hij terug naar Algerije en in 1989 neemt hij deel aan een partijcongres van het FLN, dat hem opnieuw benoemt tot lid van de partijraad.

In 1999 nam hij deel aan de presidentsverkiezingen die hij met een overweldigende meerderheid wint. In zijn poging om de Algerijnse Burgeroorlog te beëindigen, verleent hij alle islamisten die kleine vergrijpen pleegden amnestie. Op 16 september 1999 sprak de Algerijnse bevolking zich overtuigd uit voor het vredesplan van de president, al bleven de terreuracties verdergaan. Op 8 april 2004 werd hij herkozen met 85 procent van de stemmen.

Bouteflika leek zijn tweede ambtstermijn te willen gebruiken om verzoening tot stand te brengen. Op 16 januari 2005 sloot de regering een akkoord met de Berbers over hun rechten. Op 29 september volgde een volksstemming over het plan tot verzoening met de islamisten. Een amnestie werd niet in het vooruitzicht gesteld, maar islamisten zonder zware vergrijpen konden rekenen op hulp bij hun re-integratie in de maatschappij. Het plan kreeg in het referendum massale steun van de Algerijnen. Bouteflika lijdt aan kanker en verblijft regelmatig voor medische behandelingen in Parijs.

In 2009 werd Bouteflika bij presidentsverkiezingen met ruim 90% wederom herkozen als president van Algerije. Na zijn overwinning beloofde hij de komende vijf jaar 150 miljard dollar (112,8 miljard euro) te investeren in de economie en drie miljoen nieuwe banen te creëren. Algerije kampt met een hoge werkloosheid, woningnood en corruptie.[1]

Op 16 november 2013 maakte de partijleiding van de FLN bekend dat Bouteflika bij de presidentsverkiezingen van 17 april 2014 de presidentskandidaat van het FLN zou zijn.[2] Op 22 februari 2014 deelde premier Abdelmalek Sellal op een persconferentie in Oran mee dat de kandidatuur van Bouteflika officieel was.[3] Hij werd uiteindelijk met 75 procent van de stemmen herkozen.

Bouteflika's zwakke gezondheid (in april 2013 kreeg Bouteflika ook nog eens een beroerte) doet tijdens zijn vierde ambtstermijn de discussie oplaaien over het Artikel 102 van de Algerijnse grondwet betreffende de belemmering tot regeren (État d'empêchement).[4] In februari 2017 heeft Duits Bondskanselier Angela Merkel haar bezoek aan Algerije geannuleerd, wellicht vanwege de bronchitis van de Algerijnse president. Bouteflika heeft al sinds jaren geen publieke toespraak gegeven, en maakt slechts zelden een publieke vertoning.[5]

Ondanks zijn slechte gezondheid stelde hij zich in februari 2019 beschikbaar voor een vijfde termijn.[6] De presidentsverkiezingen zouden op 18 april gehouden worden. Het bericht leidde tot onlusten in het land. Tienduizenden demonstranten protesteerden in Algiers en andere steden. Ze uitten hun ontevredenheid over de hernieuwde kandidatuur van Bouteflika, maar ook over zijn broer Saïd en de elite van hoge militaire en zakenlui die de macht in handen hadden.[7] Als gebaar beloofde Bouteflika, als hij herkozen zou worden, binnen een jaar een nationale dialoog te starten over hervormingen en een opvolger te zoeken.[7] Desalniettemin hielden de protesten aan, waarop Bouteflika zich als kandidaat terugtrok en de presidentsverkiezingen uitstelde.[8] Op 2 april 2019 kondigde Bouteflika onder druk van het leger aan per direct af te treden als president.[9]

Zie de categorie Abdelaziz Bouteflika van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.