In plaats van door de gedistribueerde parameters ${\displaystyle r,l,g}$ en ${\displaystyle c}$, kunnen we de lijn ook kenmerken door

• de karakteristieke impedantie:

${\displaystyle Z_{0}={\sqrt {\frac {r+j\omega l}{g+j\omega c}}}}$

• en de voortplantingscoëfficiënt:

${\displaystyle \gamma ={\sqrt {(g+j\omega c)(r+j\omega l)}}=\alpha +j\beta }$,

waarin ${\displaystyle \alpha }$ (alpha) de dempingscoëfficiënt is en ${\displaystyle \beta }$ (beta) de fasedraaiingscoëfficiënt.

Er geldt:

${\displaystyle r+j\omega l=\gamma Z_{0}}$

en

${\displaystyle g+j\omega c={\frac {\gamma }{Z_{0}}}}$

waarmee de grootheden in elkaar omgerekend kunnen worden.

Verkortingsfactor

Een andere grootheid, de verkortingsfactor ${\displaystyle \zeta }$ (zeta), is:

${\displaystyle \zeta ={\frac {v_{lijn}}{v_{0}}}}$

Daarin is ${\displaystyle v_{lijn}}$ de lijnsnelheid en ${\displaystyle v_{0}}$ de lichtsnelheid in vacuüm. De verkortingsfactor is de factor waarmee de golflengte van het signaal in vacuüm verkort wordt tot de golflengte op de lijn, immers met ${\displaystyle T}$ de periode, is:

${\displaystyle \lambda _{lijn}=v_{lijn}T=\zeta v_{0}T=\zeta \lambda _{0}}$