Het Palet van enkele beroemde schilders
In een ander hoofdstuk is al ingegaan op het kleurenpalet in het algemeen. Dit hoofdstuk laat het palet zien van enkele beroemde schilders. Dit is geen exacte wetenschap uiteraard.... het is vaak niet precies bekend wat de kunstschilders gebruikten. Bovendien varieerde het palet in de loop van hun leven. Sommige oude kleurpigmenten zijn zeer giftig en worden nu niet meer gebruikt.
Het palet van Anders Zorn
Anders Zorn (1860-1920) was een Zweedse schilder, die zeer gewild was als portretschilder. Het kleurenpalet dat hij gebruikte was zeer beperkt.
Men denkt dat hij slechts de volgende kleuren gebruikte:
- Cadmiumrood
- Gele oker
- Ivoorzwart
- Titaanwit
Met deze kleuren kon Zorn ook mooie groenen en blauwen maken. Ivoorzwart is namelijk blauwachtig zwart; gemengd met veel wit wordt een zacht blauw verkregen. Als dat blauw geplaatst wordt naast een kleur oranje (gemaakt van rood, oker en wit) wordt de blauwe kleur door het oog versterkt. Dit verschijnsel staat bekend als het simultaancontrast. Gemengd met gele oker ontstaat een soort groen.
Dit filmpje op youtube geeft inzicht hoe hij zijn kleuren mogelijk gemengd heeft: https://www.youtube.com/watch?v=f2iveDdru8Q
Het palet van Karel Appel
Karel Appel, schilderde vaak direct uit de tube. Hij gebruikt daarbij ook veel zwart.
Het palet van Rembrandt
Rembrandt van Rijn gebruikte waarschijnlijk de volgende kleuren:
- Gele en rode oker
- Omber
- Loodtin (geel)
- Azuriet, een blauw mineraal
- Smalt, ook blauw
- Karmijn
- Malachiet, een groene halfedelsteen
- Beenzwart
- Loodwit, soms vermengd met 25% krijt
- Vermiljoen en karmijn
- Ultramarijn
- Napelsgeel
- Groen verkreeg hij door napelsgeel te mengen met azuriet of smalt
Het palet van Reynolds
Sir Joshua Reynolds (1723-1792) was een belangrijke Engelse schilder. Naar het schijnt gebruikte hij zeven kleuren: loodwit, gele oker, Pruisisch blauw, de gele arseenverbinding orpiment, karmijn, Napelsgeel en vermiljoen.
Het palet van Renoir
.jpg)
De impressionisten wilden het anders gaan doen. Over Pisarro wordt gezegd dat hij "alle oude, saaie aardkleuren van zijn palet heeft verbannen". Uit een bewaard gebleven schilderskist van Renoir is gebleken dat hij vooral loodwit, napelsgeel, chroomgeel, cobaltblauw, Franse ultramarijn, alizarine rood, viridiaan, smaragdgroen, en vermiljoen gebruikte. De bruinen in het afgebeelde schilderij zal hij dus verkregen hebben door menging van deze kleuren.
De paletten van Mondriaan
Mondriaan veranderde tijdens zijn lange werkzame leven meerdere malen van palet. Hij begon in eerste instantie realistisch te schilderen, als kind van zijn tijd. Daarna werd hij beinvloed door het palet van de schilders van de Haagse school, met veel warme, bruine tinten. In Parijs maakte hij kennis met het kubisme, en gebruikte hij vooral bruine en grijze tinten, zoals Picasso en Braque in die tijd ook deden. In een tussenfase gebruikte Mondriaan pasteltinten die lijken te zweven boven een witte of grijze ondergrond. Hij is het beroemdst geworden met zijn abstracte schilderijen, waarbij hij alleen de kleuren rood, geel en blauw gebruikte, op een witte ondergrond, en omringd met zwarte lijnen. Deze kleuren gebruikte hij tot het eind van zijn leven in 1944, hoewel hij wel heel andere composities ging toepassen. Veel veranderingen! En daarbij zijn de periodes dat Mondriaan beïnvloed werd door het symbolisme, en door het luminisme, in de voorbeelden hieronder nog is weggelaten. Een bijzonder veelzijdige schilder, die niet aarzelde het roer compleet om te gooien. Daar kan je als amateur een voorbeeld aan nemen, verandering doet goed.
 |
 |
 |
 | |
| Vier schilderijen van Piet Mondriaan, die laten zien hoe zijn palet veranderde. Laten deze vier voorbeelden misschien zien dat Mondriaan - ongeacht het onderwerp - altijd bezig was met vlakverdeling en hoe de lijnen in een schilderij moesten lopen? Is het toevallig dat de horizontale lijnen in het schilderij van de molen, lijken door te lopen in het abstracte schilderij helemaal rechts? | ||||