De Europese

Renaissance

Renaissance, letterlijk 'wedergeboorte', is een periode in de Europese cultuurgeschiedenis, volgend op de middeleeuwen, die gekenmerkt wordt door een hernieuwde interesse in de cultuur van de klassieke oudheid. De renaissance begon in het 14e-eeuwse Florence, en werd gestuwd door de geleerden (humanisten) die de klassieke teksten begonnen te bestuderen. Van daaruit ontwikkelden zich de nieuwe cultuuropvattingen ook in andere Italiaanse stadstaten, waar mecenassen kunstenaars en geleerden vaak rijkelijke opdrachten gaven. Het enthousiasme voor de 'heidense' cultuur van Grieken en Romeinen leidde tot een nieuw mensbeeld, waarbij meer aandacht kwam voor het individu, de mens die als autonoom wezen zijn leven richting kon geven.

Behalve de tot de verbeelding sprekende bloei van kunsten en letteren was de renaissance ook de periode van de grote ontdekkingsreizen en de exploratie van nieuwe continenten, de vervanging van het copernicaanse door het ptolemeïsche systeem in de astronomie en de teloorgang van het feodale stelsel. We zullen vooral aandacht besteden aan de culturele beweging die zich vanuit Italië verspreidde over grote delen van Europa.

Veel lees- en studieplezier!

Hoofdauteur van dit wikibook: zie Infobox


Lees verder.

Wikipedia heeft een encyclopedisch artikel over Renaissance
This article is issued from Wikibooks. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.