De syntax (zinsleer) houdt zich bezig met een beschrijving van de samenhang van woorden in zinnen die tot een correcte taaluiting worden gerekend.

Strikt genomen horen daar de betekenissen van afzonderlijke woorden en hele zinnen (de semantiek) niet bij. Omdat de betekenis niet los is te zien van de zin op zich, zal deze, waar wenselijk, wel degelijk bij de beschrijving in ogenschouw worden genomen.

Om de bespreking van de syntax te structureren wordt een onderscheid gemaakt naar enkelvoudige zinnen en samengestelde zinnen. Enkelvoudige zinnen bevatten geen bijzin, of anders gezegd, ze bevatten maximaal één onderwerp en/of persoonsvorm (de persoonsvorm is het werkwoord dat van vorm kan wijzigen afhankelijk van de betekenis van de zin).

• Syntaxis van de enkelvoudige zin
• Syntaxis van de samengestelde zin