De plant scheidt calciumcarbonaat af, wat als een kleefstof dient, zodat hij zich aan een muur kan hechten zonder verdere ondersteuning. Hij dringt niet ín het oppervlak van gebouwen, maar hecht zich er alleen aan vast. Schade bij het verwijderen van de plant kan worden voorkomen door de plant zover te laten verdorren dat hij gemakkelijk loslaat. Er zijn verschillende cultivars van de oosterse wingerd bekend zoals bijvoorbeeld 'Lowi' en 'Veitchii' met vrij kleine bladeren, 'Green Showers' en 'Green Spring' met vrij grote bladeren en 'Purpurea' met bladeren die ook in de zomer rood zijn.

Alle families?	Familie: Wijnstok (Vitaceae) Geslacht: Wilde wingerd Soort: Parthenocissus tricuspidata
Geschikt als/voor:	Klimplant.
Stengel/Tak:	Kleine takjes waaraan kleine kleverige hechtschijfjes.
Blad:	De bladeren zijn enkelvoudig, handlobbig met drie lobben, een enkele keer ook vijf of helemaal geen; de grootte van het blad varieert tussen de 5 en 22 centimeter. Het verschil tussen oosterse wingerd en vijfbladige wingerd of wilde wingerd (Parthenocissus quinquefolia) is duidelijk te zien aan de bladvorm. Deze laatste heeft vijftallig gedeelde bladen.
Bloei: Bloem: Meer van dezelfde kleur?	? De bloemen zijn onopvallend, groenachtig en groeien in trosjes.
Vrucht:	De vrucht is een kleine donkerblauwe druif van ongeveer 5–10 mm in doorsnede.
Hoogte/Lengte: Meer van dezelfde hoogte?	± <3000 cm.
FAQ:	Vragen en/of antwoorden over de Oosterse wingerd?

Meer afbeeldingen over dit onderwerp vindt u in Categorie Parthenocissus tricuspidata op Wikimedia Commons

Wikipedia heeft een encyclopedisch artikel over Oosterse wingerd