Het zelfstandig naamwoord

De zelfstandige naamwoorden zijn in het Hebreeuws afgeleid van een drieletterige stam. Deze stam draagt een basisbetekenis in zich en hiervan zijn zowel de zelfstandige naamwoorden, als de bijvoeglijke en ook het werkwoord afgeleid. Een voorbeeld is de stam מלך waarvan zowel het zelfstandig naamwoord מֶלֶךְ (koning) als het werkwoord מלך (heersen) van zijn afgeleid. In het Hebreeuws zijn er twee geslachten van zelfstandige naamwoorden : mannelijk en vrouwelijk. Mannelijke substantieven kunnen in het Hebreeuws op elke uitgang eindigen en vrouwelijke substantieven eindigen meestal op een ה, maar het ook op ת eindigen (bijvoorbeeld מַלכה (koningin) en בַת (dochter), allebei vrouwelijke woorden).