Heraclitus over de natuur

Gedetailleerde inhoudsopgave Het leven van Heraclitus Het boek van Heraclitus Inleiding tot de fragmenten De fragmenten Het woord, het ene wijze, het universele, het particuliere De voorgangers en de onbekwaamheid De methode en de bekwaamheid De strijd, het zich afzonderende, het sturende en de rechtvaardigheid De fraaie ordening van het veranderende vuur De wet Het goddelijke De onmondigen en de volwassenen, de goden en de mensen De wisseling der seizoenen, de wisseling van dag en nacht, de verandering van het weer De zon als het levengevende De voeding Ziekte en genezing Leven en dood, waken en slapen, de levensloop De ziel, het gemoed, de verandering in ons De mensen en de dieren; de landbouw De arbeid en het menselijke kunstproduct De godsdienstige mensen Het onjuiste handelen Het juiste handelen Aantekeningen bij de fragmenten Fragmenten, begrippen en gedachten bij Pseudo-Hippocrates Andere projecten en externe links

Binnen de kosmische staatsordening is er ook een hiërarchie tussen onmondigen en volwassenen enerzijds en goden en mensen anderzijds. Het verschil in rang tussen goden en mensen bestaat eruit dat de god de goddelijke wijsheid bezit, alsook besluitvaardig en knap is (81 en 82). Anderzijds maakt het menselijke karakter een hem leidende godheid (demon) uit, waarbij een man niets vermag, precies zoals een kind bij een man (82). Het eeuwige leven en het koningschap is echter juist eigen aan een kind (83).

Fragmenten hierover

81. De meest wijze mens lijkt bij de god een aap, (zoals) de meest schone aap wanstaltig is bij het menselijk geslacht, samengebracht.

82. De geesteshouding van een mens omsluit niet de besluitvaardigheid, maar de goddelijke heeft deze.

82a. De geesteshouding van een mens is zijn demon.

82b. Maar veeleer mag een man onmondig heten bij een demon, zoveel als een kind bij een man.

83. Het eeuwige leven is een kind, samenbrengend, in afzondering brengend: kind of koningschap.