Farmacotherapie | Geneesmiddelen m.b.t. cardio-vasculair stelsel
Inleiding
- Anatomie van het hart
- Werking van het hart
- Pathologie van het hart (hartritmestoornissen)
- Interpretatie van het elektro-cardiogram (ECG)
Medicatie bij hartritmestoornissen
Hartritmestoornissen hoeven geen behandeling tenzij de patiënt subjectief last ondervindt, er hemodynamische stoornissen optreden of de prognose voor de ritmestoornis ongunstig is.
De ernst van de aritmie bepaalt de posologie, doch opvolging via plasma-concentratie en monitoring van het ECG kunnen nodig of nuttig zijn.
De posologie dient ook aangepast te worden in functie van lever- en nierwerking.
- Voorzorgen
- Anti-aritmica kunnen een depressie van de atrioventriculaire geleiding uitlokken.
- Anti-aritmica kunnen de contractiekracht van het hart verminderen.
- Anti-aritmica kunnen tot hypotensie leiden.
- Anti-aritmica zijn meestal aritmogeen met risico op o.a. een fatale torsades de pointes.
Supraventriculaire paroxysmale tachycardie
Bij de spoedbehandeling van supraventriculair paroxysmale tachycardie wordt de calciumantagonist verapamil intraveneus toegediend onder monitoring van ECG en hemodynamiek.
- Voorzorgen
- Verapamil (intraveneus) is gecontra-indiceerd bij gebruik van β-blokkers
- Verapamil (intraveneus) is gecontra-indiceerd bij syndroom van Wolff-Parkinson-White
- Verapamil (intraveneus) is gecontra-indiceerd bij ventrikeltachycardie (wegens gevaar voor cardiovasculaire collaps).
Acute supraventriculaire tachycardie
Voor de acute behandeling van bepaalde supraventriculaire tachycardieën is een snelle injectie van adenosine aangewezen.
- Voorzorgen
- Adenosine is gecontra-indiceerd bij astmatici.
- Adenosine is gecontra-indiceerd bij dipyridamol.
- Adenosine is gecontra-indiceerd bij atrioventriculair block zonder pacemaker.
- Adenosine kan kortstondig ongewenste effecten veroorzaken zoals bradycardie met ventrikelaritmie.
Voorkamerfibrillatie
In geval van voorkamerfibrillatie kunnen hartglycosiden zoals digoxine en digitoxine toegediend worden.
Amiodaron verhoogt de plasmaspiegels van digoxine en potentialiseert het effect van orale anti-coagulantia.
Ook sotalol kan gebruikt worden in geval van voorkamerfibrillatie.
- Voorzorgen
- Bij sotalol is voorzichtigheid geboden en monitoring aangewezen wegens 5% risico op torsades de pointes.
Ventrikelritmestoornissen
De β-blokker sotalol is meer aangewezen dan de klasse I-anti-aritmica.
Extrasystolen
Extrasystolen dienen niet medicamenteus behandeld te worden.
Bradycardie
Bij bradycardieën met belangrijke hemodynamische consequenties is het plaatsen van een pacemaker dikwijls aangewezen. Medicamenteuze ondersteuning van een bradycardie kan met atropine (na myocardinfarct) of isoprenaline.
Indeling anti-aritmica
De anti-aritmica worden volgens Vaughan Williams ingedeeld in vier subklassen.
Klasse I
Deze klasse anti-aritmica werkt op basis van inhibitie van de natrium-instroom. De subclassificatie gebeurt op basis van de invloed die deze inhibitie heeft op de duur van de actiepotentiaal.
Klasse IA
De klasse IA-anti-aritmica verlengen de duur van de actiepotentiaal. Geneesmiddelen van deze klasse zijn disopyramide en kinidine.
Klasse IB
De klasse 1B-anti-aritmica verkorten de duur van de actiepotentiaal. Ze hebben tevens een lokaal anesthesische activiteit.
Klasse IC
Bij klasse IC-anti-aritmica blijft de duur van de actiepotentiaal nagenoeg ongewijzigd.
- Voorzorgen
- De klasse 1C-anti-aritmica hebben een invloed op de werking van pacemakers.
Klasse II
Klasse II-anti-aritmica werken de invloed van catecholamines op het hartritme tegen. Tot de geneesmiddelen van deze klasse behoren de meeste β-blokkers.
Klasse III
Klasse III-anti-aritmica verlengen de duur van de actiepotentiaal en de refractaire periode door de inhibitie van de kalium-stroom. Geneesmiddelen klasse III zijn amiodaron, bretylium en sotalol.
Klasse IV
Klasse IV-anti-aritmica verhinderen de instroom van calcium. Geneesmiddelen van deze klasse zijn de calciumantagonisten.