In dit wikibook wordt de Belgische Franstalige literatuur behandeld, met de nadruk op romans en hun auteurs vanaf de 19e eeuw. Voor Franse literatuur, de literatuur uit Frankrijk, zie Franse literatuurgeschiedenis. Deze opdeling heeft evenwel iets kunstmatigs, omdat ieder in het Frans schrijvend Belgisch auteur uiteraard de aspiratie koestert om te worden uitgegeven in Frankrijk.
Het huidige België ontstond pas in 1830, een Franstalige staat die werd opgericht als reactie tegen het Nederlandse orangistische regime. Het is vanaf het einde van de negentiende eeuw dat de Belgische literatuur echt van start gaat met grote namen zoals Georges Rodenbach, Émile Verhaeren, Maurice Maeterlinck. In de twintigste eeuw komen auteurs op de voorgrond zoals Géo Norge, Marie Gevers, Thomas Owen, Jean Ray, Arthur Masson, Michel de Ghelderode, Camille Lemonnier, Georges Simenon, de surrealisten Paul Nougé, Louis Scutenaire en Irène Hamoir. Meer recent bewijzen Suzanne Lilar, Françoise Mallet-Joris, Conrad Detrez en Amélie Nothomb dat de Franstalige Belgische literatuur springlevend is. Bovendien is België als het ware het land van strips en hebben grote namen als Hergé en Jijé veel bijgedragen aan de culturele invloed van het land.
Er worden vrij weinig Franstalige boeken vertaald naar het Nederlands. Uitgevers kunnen alleen uit de kosten komen door op veilig te spelen en romans van bekende bestsellerauteurs zoals Michel Houellebecq en Patrick Modiano te laten vertalen. Daardoor blijven veel waardevolle auteurs onderbelicht of zelfs onbekend buiten het eigen taalgebied. In het algemeen heeft Franstalige literatuur, ongeacht of ze in Frankrijk of daarbuiten wordt geproduceerd, ook sterk te lijden onder de veramerikanisering van de markt.