${\displaystyle {\ce {KHFt}}}$

Om dit duidelijk te maken wordt gebruik gemaakt van stoffen die in een zure omgeving aan andere kleur hebben dan in een basische omgeving. Zulke stoffen worden indicator genoemd (vergelijk het Engelse "to indicate", aanwijzen). Een veel gebruikte indicator is fenolftaleïne. Deze stof heeft in zuur milieu geen eigen kleur, is kleurloos. In een basische omgeving is de stof paars gekleurd. In het plaatje onder 'Titratiesoorten is dit aangegeven door de kleurverandering bij het eindpunt van de titratie.

Het eerste beetje base teveel, en dat is echt maar een heel klein, verwaarloosbaar klein beetje, zal tot gevolg hebben dat de indicator van kleurloos naar paars verkleurd. Dit verschil is goed te zien, en je weet dat je stoppen moet.

Meteen stoppen bij de eerste roze kleur die je ziet moet niet. Op de plek waar de druppel titrant in de oplossing valt zal de oplossing meteen basisisch worden, en de indicator dus roze. Ga je vervolgens de oplossing mengen dan zorgt het zuur dat nog in de rest van de oplossing aanwezig is ervoor dat de oplossing als geheel toch weer - iets minder - zuur wordt en fenolftaleïne dus weer kleurloos.

Titreer tot de roze kleur 30 seconden blijft.

Omdat je stopt bij de eerste kleine hoeveelheid base die je (eigenlijk te veel) hebt toegevoegd is de oplossing basisch geworden. Dit betekent dat zuren makkelijk zullen oplossen in deze vloeistof. Uieraard voeg je niet expres extra zuur toe, maar in de lucht zit onder andere koolstofdioxide, ${\displaystyle {\ce {CO2}}}$. Alle levende wezens produceren dit gas als onderdeel van hun voedselverwerking en planten gebruiken het in de fotosynthese om er suiker en andere stoffen die ze nodig hebben mee te maken. Dit gas wordt ook wel koolzuurgas genoemd. Dit gas lost goed op in water, maar geeft dan ook meteen een reactie met het kleine beetje base dat daarin aanwezig is:

${\displaystyle {\ce {CO2 + NaOH -> NaHCO3}}}$

Het hele kleine beetje base dat zorgt dat fenolftaleïne roze kleurt verdwijnt weer, en de indicator wordt weer kleurloos!

${\displaystyle {\ce {KHFt}}}$

Eerst wordt aangegeven hoe je moet gaan rekenen, daarna wordt de berekening uitgevoerd.

Concentratie is het aantal mol per volume. In formules wordt de concentratie met een kleine letter "c" aangegeven, het aantal mol met een kleine letter "n" en het volume met een hoofdletter "V". De formule wordt dus:

${\displaystyle c_{NaOH}\ =\ {\frac {n_{NaOH}}{V_{NaOH}}}}$

Het gebruikte volume natronloog weten we, dus gaan we verder met het aantal mol NaOH.

In de reactievergelijking zien we dat 1 molecuul ${\displaystyle {\ce {NaOH}}}$ reageert met 1 molecuul ${\displaystyle {\ce {KHFt}}}$. Het aantal moleculen ${\displaystyle {\ce {NaOH}}}$:
is dus gelijk aan het aantal moleculen ${\displaystyle {\ce {KHFt}}}$. Je kunt ook zeggen: het aantal mol ${\displaystyle {\ce {NaOH}}}$:
is dus gelijk aan het aantal mol ${\displaystyle {\ce {KHFt}}}$:

${\displaystyle n_{NaOH}\ =\ n_{KHFt}}$

Als je het aantal mol KHFt weet, kun je deze som uitrekenen.